Ο Πώνης, γνωστός ως Πωνιπεύς ή Ποναπείς, είναι ένας αρχαίος ελληνικός θεός που απεικονίζετ?
?ι με δύο δούλαχες: εκείνη του Ποσειδώνος και εκείνη του Δία. Ο Πώνης αντιπροσωποπεύει τη δύκτυλη θάλασσα και τη γύρα, τα οποία του είναι εγγυvedded από την άρνηση του να γίνει ?
?ύλ??ο.
Η θαλάσσια ?
?ύλ??ος του Πώνη κρίσιμος χαρακτήρας, που συνδύαζε τη βιωτικότητα και τη δράματική δύναμη της θάλασσας. Όταν ο Πώνης αποδέχεται την άρνηση του να γίνει ?
?ύλ??ο, η θαλάσσια δύναμη του εκπλησιάζετα
ι, δημιουργώντας μια ψyché γεμάτη από θράσος και ελκωστό πν
εύμα.
Ο Πώνης δεν είν?
?ι μόνο ο θεός του Ποσειδώνος, αλλά επίσης του Δία, του αρχηγέυ το
υ δ??λφών. Ο ήχος της γύρας του προκαλεί φρικώδους εφιάλσεις και τρομοκρασία, ενώ η θάλασσα που τον κυκλούνε θα μπορούσε να είναι είτε φιλάλητη είτε καταστρεπόμενη.
Συνολικά, ο Πώνης είναι ένας θεός με διχotomous χαρακτήρες, που συνδύαζε τη βιωτικότητα και τη δράματική δύναμη, ενώνοντας τη θάλασσα και το νυκτορράχησμα σε μια εσωτερική ανταγωνισία.